Gedichten

Kerkasiel

Zware preken, lange zit
slome verzen, holy shit
los gezongen van de wereld
vrome streken, zing en bid

Maar wacht, wie leidt daar nu de mis
een hoopvol geluid in duisternis
zo is een marathon een makkie
menselijkheid en bekommernis

De kerk staat waar de staat verzaakt
leve de dominee, weg jan soldaat
vierhonderd kinderen, dat is ons pakkie
hier krijgen zij liefde, geen kille praat

Dus niks ondermijning, maar plicht tot verzet
tot de dwalende rechtsstaat is recht gezet
aan zijn dogma's en mantra’s hebben we lakkie
tot het kinderpardon is verheven tot wet.

Actualiteits gedicht door: John Kuipéri

Tweeten