Gedichten

Leven van een vluchteling

Ontmoet langs autowegen, tunnels en waterwegen
Het zijn op de vlucht geslagen mensen, alleen of in groep
Horizontale en verticale bevolkingslagen verdreven, verdwenen
tot zelfs geschrapt door miserabele ellende, pijnlijke omstandigheden.

Oorsprong onbekend, waar komen ze allemaal vandaan
Persoonlijke bezittingen achtergelaten, een echte puinhoop en
verdeeldheid in het land, staat waar hij of zij geboren en getogen is
Wat er dan nog overblijft, zijn de tranen van woede, wanhoop en walging.

Schrijnende beelden van ondervoede kinderen, in paniek
geraakte ouders, een hoop grootouders teleurgesteld, ontelbare
families worden uit elkaar gerukt, morgen vol uitdaging en onzekerheid
Kijk machteloos toe, heb geen goed gevoel overgehouden aan dit fenomeen.

Wachten in overvolle ruimte met te weinig zitplaatsen, ergens
verderop in de straat gammel bootje, bestormde trein, vrachtwagen
Bouwen aan betere toekomst: nieuw leven beginnen, het is anders maar
men blijft hangen aan een zijden draadje, lot en noodlot liggen dicht bij elkaar.

© Catherine Boone - 2015

Actualiteits gedicht door: Catherine B.

Tweeten