Gedichten

Groen en geel

De regen valt gestaag naar beneden
en vormt een plas op ons zonneterras.
Door het natte beslagen glas,
zie ik iets liggen in die ondiepe plas.
Maar het zicht is slecht en ik moet besluiten,
wil ik het echt goed zien, moet ik naar buiten.

Midden op ons zonneterras,
ligt iets geels met zwart
doodstil in die grote plas.
Als ik iets dichterbij ben gekomen
zie ik wat het is,
Of beter gezegd wat het was
het is een Koolmees in een kletsnatte jas.

Ik heb hem opgeraapt
en zie opeens dat hij even gaapt.
Hij is in een zeer slechte staat
en helemaal verlept.
Dus heb ik hem of is het een haar
voorzichtig met keukenpapier droog gedept.
Ik luister met beide oren
of ik een kloppend hartje kan horen.

Maar hoe goed ook bedoeld,
het beestje lijkt wel helemaal onderkoeld.
Dus een kartonnen doosje gepakt
en met heel veel papier gevuld.
De verwarming heel hoog gezet,
toen het beestje erin gelegd
en dan maar wachten met veel geduld.

In ieder geval begint hij te drogen
en zijn veertjes komen strak.
Voorzichtig draai ik hem op z’n andere kant
en ligt hij weer op zijn gemak.
Maar omdat er steeds niets gebeurd,
ben ik in huis aan het werk gegaan.
Steeds kijk ik maar geen resultaat

En mocht hij toch dood zijn gegaan,
zal ik het in de tuin begraven gaan.
Meer kon ik voorlopig ook niet doen.
Ik zie iets van dit beestje in mijn leven terug,
ook ik had veel tegenslag en pech
en zeg tegen deze koolmees,
Kom op vecht, er is altijd een andere weg

Plotseling kijkt een kopje geel met zwart,
mij met z’n kleine kraaloogjes aan.
Zelden ben ik gelukkiger geweest
dan bij het zien van dit zwart/gele beest
Maar één ding is er volkomen mis,
het beestje weet echt niet waar hij is.
Dat duurt dan toch nog een hele poos,
het schijnt hem te bevallen in die doos

Als hij helemaal is gedroogd,
Vliegt hij uit de doos de kamer rond
Geel met zwart is weer kerngezond.
De terrasdeur helemaal open gezet
Om het de vrijheid terug te geven
Overal vliegt hij heen maar niet naar de deur
En buiten vliegt er één die naar binnen wil.

Intussen schijnt ook weer de zon
En of hij daar op heeft gewacht,
Vliegt hij nog één keer de kamer rond
En dan naar buiten kerngezond
Nooit zal ik dit vergeten,
Als ik de mezen in mijn tuin zie eten

Maar één ding, dat weet ik wel,
het lot heeft soms echt wel mededogen.
Het zag mij in mijn leven,
al meerdere malen Groen en geel voor de ogen
Maar als je net als deze mees er voor vecht,
komt het vaak toch op z’n pootjes terecht!