Gedichten

Hoe klein ik ben

Met een hart vol trots,
Kijk ik op mijn verleden neer.
Ik lach om hoe dom ik was,
En grijns om wie ik geworden ben.
Zien jullie waar ik vandaan kom?
En hoe goed ik het nu maak?

Ik smijt naar iedereen,
Met Bijbelteksten en diepe kennis.
Het gebroken meisje fiks ik,
En de eenzame jongen,
Maak ik tot m,n vriend.
Zien jullie me?

Kom rustig binnen,
En ga zitten!
Vertel maar is waar ik mee kan helpen.
Uiteraard heb ik het antwoord.
Ik heb alles al gezien.
Van alles heb ik verstand.

En zonder dat ik het zelf zie.
Wikkelt de duvel zich om me heen.
Mijn antwoorden komen uit de bijbel.
Maar ik vertrouw niet meer op Hem.
Met al mijn trots,
Val ik weer in een donker gat.

En opnieuw,
Hurkt God bij me neer.
Kijkt me vertedert aan.
En rijkt Zijn handen uit.
Met een beweging.
Sta ik weer op m,n voeten.

Zelf heb ik niets gedaan.
’t Is God die kracht gaf.
’t Is Hij alleen.
Niets van mij heeft betekenis.
Van mij is niets meer over,
Weer moet ik opnieuw beginnen.

Maar na dagen tobben.
Sta ik weer met een hart vol trots,
Lachend om de fouten die ik maakte.
Maar grijnzend om wie ik geworden ben.
Toch kijkt God uit liefde neer,
Op al mijn vergeefse pogingen.

* priscilla- 2014

Christelijke gedicht door: priscilla

Tweeten