Gedichten

Dankbaar

Achter mij hoor ik klokken luiden.
Dezelfde klokken als 16 maanden geleden,
toen verloren, eenzaam en alleen in een krot,
verdrietig teleurgesteld, wanhopig, emotioneel kapot.

elke week luiden de klokken weer,
elke week reflectie op mijn bestaan
is het zinvol, hoe verder gaan

elke week een beetje meer moed,
zoals mijn angstige kat dat doet.
Steeds een stukje meer vertrouwen,
elke week wat minder rouwen.

zestien maanden verder in de tijd
inmiddels de 50 gepasseerd
tropen maanden en zoveel geleerd
wie ik werkelijk ben, hoe ik wil leven,

na 16 maanden blijkt rampspoed opeens een zegen,
ik heb weer terug wat ik ooit heb vergeven.
toch koester ik geen wrok op mijn oude bestaan,
alles uit liefde en zorgzaamheid gedaan.

Het is zondag weer een week in de tijd,
tijd voor reflectie; opeens geen spijt.
dankbaar voor alles wat ze heeft gegeven,
ik heb niets verloren, slechts gekregen.

PIHE 2012

Huwelijks gedicht door: PIHE

Tweeten