Gedichten

Geluidloze krekel

Al heel vroeg wakker in de morgen
maakt een krekel zich menige zorgen
Onverhoeds is ze haar mooie stem kwijt
maar ondanks alles toont ze de harde strijd.

De kleine pootjes doen vreselijke pijn
Vlinder zegt: jij hoeft je niet bang te zijn
en geloof me, het komt allemaal weer goed
Met deze woorden schrijft krekel laatste groet.

Staat omhoog, wankelt door het grote bos
waar ze verschillende geluiden hoort, allen los
Op zoek naar hulp, niemand is met haar begaan
Zelfs uilen kunnen haar niet begrijpen en verstaan.

Verbaasd en teleurgesteld terug naar huis
waar ze nog steeds in de val zit als een muis
Graag wil ze het antwoord op haar vraag weten:
Krijg ik ooit de stem terug met vreugdevolle kreten.

© Catherine Boone 2014

Natuur gedicht door: Catherine B.

Tweeten