Gedichten

Wilhelm Tells schot

Zwitserlands Alpenjager en sterke held
staat bevend met zijn gespannen kruisboog;
bezwete hand, onzeker richtend oog,
meer dan ooit door angst en zorgen gekweld.

De eis, welke landvoogd Gessler hem stelt,
klinkt als een levensverwoestend beoog:
"Treft die appel op zoontjes hoofd. Eert mij hoog!
Bij weigering wordt gij ten dode geveld."

Het vastgebonden jongetje roept luid:
"Pa, schiet gerust, denk niet dat u me bezeert!
De pijl kent haar doel, suist veilig recht vooruit!"

Pril vertrouwen, dat onbevangen teert
op ouderlijke kunde, spreekt hier vrijuit,
want: de vrucht geraakt; het kind ongedeerd!







Han Messie

Kinder gedicht door: Han Messie

Tweeten