Gedichten

De doorsnee psychiater

Omdat je depressief bent
Of iets ergs hebt meegemaakt
Jezelf alweer voorbij rent
Het leven je niet smaakt.

Wellicht om je verhaal te doen
Want je loopt voortdurend vast
Je graag wilt praten over toen
Of heb je van iets anders last.

Omdat je met een stoornis zit
Wat je leven steeds verzuurt
Krijg je de boel niet op de rit
Wat al velen jaren duurt.

Omdat je mishandeld wordt
Of niet eens meer leven wil
Je regelmatig in elkaar stort
Je bestaan ervaart als kil

Je komt bij de doorsnee psychiater
De huisarts kwam met dit idee
Je krijgt een glaasje water
In een kamertje van twee bij twee.

Terwijl hij je wat vragen stelt
En jou verder nog niet kent
Wilt hij dat je alles snel vertelt
Aan deze onbekende vent.

Hij heeft wel een beetje haast
Schrijft wat vluchtig op papier
Aan jouw gevoel voorbij geraasd
Je vraagt je af wat doe ik hier?

Tissues op tafel in een doos
Ze roepen: janken en t liefs vlug
Schreeuw, jank, wordt goed boos
En kom volgende week dan terug

De doorsnee psychiater
Kijkt uit over zijn schuine bril
Hier heeft U nog een glaasje water
En een verse antidepressie pil.

Ik schud nee, dat wil ik niet
Daar hou ik niet zo van
Ik wil dat U mij hoort en ziet
En misschien echt helpen kan.

De pijn doorslikken is Uw raad?
Is dat Uw kwaliteit?
Doen alsof het niet bestaat
Of zit U soms wat krap in tijd?

Misschien heb ik me toch vergist
En ben ik hier verkeerd
Ik dacht echt dat U het wist
Dat heb ik hier dan van geleerd.

Dan houd ik U niet langer op
Want U snapt er weinig van
Ik zet de behandeling bij deze stop
Zodat U weer achterover leunen kan!

© Marian van Zwienen 2015

Levens gedicht door: Marian van Zwienen

Tweeten