- Afscheids gedichten
- Dieren gedichten
- Haiku gedichten
- Liefdesverdriet gedichten
- Werk gedichten
- Actualiteits gedichten
- Beterschaps gedichten
- Christelijke gedichten
- Engelse gedichten
- Geboorte gedichten
- Huwelijks gedichten
- Kinder gedichten
- Levens gedichten
- Liefdes gedichten
- Moederdag gedichten
- Natuur gedichten
- Overige gedichten
- Overlijdens gedichten
- Paas gedichten
- School gedichten
- Sport gedichten
- Spreuken gedichten
- Verdriet gedichten
- Verjaardags gedichten
- Vriendschaps gedichten
- Vrolijke gedichten
- Ziekte gedichten
- Bekijk alle categorieën
Eenzaamheid 3
Het leven gaf, het heeft genomen.
Weer daalt de avond langzaam neer.
Haast zonder bladeren de bomen
en in het huis geen schreden meer.
Ik denk: Ik hoor weer oude stemmen.
Maar ’t is het zuchten van de wind
die door de kieren van mijn ziel waait
waarin ik mij vereenzaamd vind.
Ik droom, ik hoop. Ik wroet gedichten
en straks moet ik weer slapen gaan.
Het huis is stil, de dingen grijnzen
mij uit de schemeringen aan.
Voorbij het raam glijdt traag de maan
en vaag van doden de gezichten.
Totale waardering: 7 (1 stemmen)
gedichten over leven
gedichten over bomen
gedichten over stemmen
gedichten over maan
gedichten over gezichten
Heb jij genoten van het Eenzaamheid 3 gedicht? Help ons mee!
Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!
Reacties op gedicht 'Eenzaamheid 3'
Reactie plaatsen
Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!
Meer van Pierre Van Laeken | |
› Lente | |
› Kerst avond | |
› Regen | |
› Novemberlied | |
› Angst | |
› Is het niet mooi? | |
› Schommelpaard | |
› Alzheimer 1 | |
› De vrede van toen | |
› Alzheimer |
Gerelateerde gedichten | |
› Morgenster | |
› Winterleven | |
› Vallende ster | |
› Christen zoekt Christin | |
› Stadspark | |
› Mijn liefste | |
› Boomverdriet | |
› Coming out | |
› Luna | |
› Kracht van bomen |