Gedichten

Even alleen zijn bij de rivier

Ik zit bij de rivier
en denk na
over mijn vrienden en het leven
en wat dit bestaan me allemaal al heeft gegeven

Ik doorloop mijn leven
als peuter, als kleuter, als kind en als puber
soms was het niet gemakkelijk
maar toch heb ik me er altijd door geslaan

Het koude water van de rivier
stroomt over mijn voeten heen
even ben ik daar
heel alleen …

Een momentje voor mezelf
dat had ik even nodig
want even alleen zijn met je gedachten
is niet overbodig

Ik sta op en ga weer naar huis toe
ik heb even mijn gevoelens op een rij gezet
ik ben tot rust gekomen
nu ga ik slapen en rustig dromen

Levens gedicht door: Gedichtenlady

Tweeten