Gedichten

Geheimen

Zullen mijn geheimen me verraden
Manifesteren ze zich in mijn ogen
Willen ze als geesten verschijnen
Misschien haten ze de anonimiteit
en zoeken ze naar een podium

Als een kind dat niet wordt erkend
En soms zijn ze zo groot, dat ze
haast niet meer onzichtbaar kunnen wezen
Zullen mijn geheimen via mijzelf roddelen?

Door mijn lichaamstaal te vergiftigen?
Door als een monsterlijke, zwarte gedaante
in de grijze mist te gaan staan?
Kon ik mijn geheimen maar vergeten.

Niemand kan te weten komen wat
ikzelf allang niet meer weet
Maar ze leven en voeden zich met mijn angst
Geheimen zo groot worden enorme energieballen
Iedereen kan ze voelen en doorgronden

En alle mensen kunnen zien dat
die bollen bij mij horen
Mijn geweten weet teveel
En knaagt als duizenden eekhoorns met
messcherpe tanden aan mijn maag

Wie verstaat de geheimtaal tussen
mij en mijn geheimen?
Ik loop op de eieren die
mijn geheimen hebben uitgebroed!


De onbekende dichter.

Levens gedicht door: De onbekende dichter

Tweeten