Gedichten

Glazen bol

Gevangen in mijn glazen bol
Alweer doe ik niet mee
Het is stil, het klinkt zo hol
Ik zeg geen ja maar juist weer nee

Altijd maar die glazen bol
Ik kijk alleen maar toe
Hoe lang hou ik het nu weer vol
Ik wil er uit maar weet niet hoe

Mensen doen maar dit en dat
En rijken steeds een hand
Ik ben die glazen bol zo zat
Maar ik hou hem zelf in stand

Er zijn wel ramen maar geen deur
Ik wil er uit maar weet niet hoe
Buiten lijkt er zoveel kleur
Daar wil ik ook zo graag naar toe

Kansen komen kansen gaan
Maar steeds ben ik te laat
Die glazen bol blijft maar bestaan
Ik wil dat hij weer open gaat

Buiten schijnt het zonnelicht
Er is een weg naar toe
Hij gaat niet open maar blijft dicht
Ik wil er uit maar weet niet hoe

Ooit ben ik ook daar geweest
En heb het toen gevoeld
Heb gesprongen en gefeest
Vrijheid is dus ook voor mij bedoeld

Waarom kruip ik er weer in
Wat maakt mij toch zo bang
Wat heeft die glazen bol voor zin
En waarom steeds opnieuw zo lang

Gevangen in mijn glazen bol
Ik kijk alleen maar toe
Hoe lang hou ik het nu nog vol
Ik wil er uit maar weet niet hoe
***
© Marian van Zwienen 2015

Levens gedicht door: Marian van Zwienen

Tweeten