Gedichten

Ik ben geen pilatus

tranen van schaamte springen in mijn ogen
als ik hoor
hoe kinderen worden mishandeld,
onteerd en afgemaakt.


als migranten worden gewogen
en te licht bevonden
en daarom voor altijd werden gekraakt.


als het racisme zijn kop opsteekt
en kleurlingen verkwanseld worden als slachtvee.


ik ben geen pilatus
mijn handen kan ik niet wassen in onschuld.
ik mag niet zeggen:
ik wist van niets.
dagelijks vloeien hun bloed en tranen
over het televisiescherm,
terwijl we zappen
om niet te worden geconfronteerd
met de naakte feiten.

ik durf alleen maar te bidden
om zijn geest van liefde ,
die mensen één maakt
en opneemt in een kring
zonder haat en geweld.


onder die hunkering durf ik
stevig mijn schouder zetten
en mijn handen vuil maken
om die droom ooit te helpen verwezenlijken.

Levens gedicht door: jozlebruyn

Tweeten