Gedichten

Ik geef niet af

Ik geef niet af, ik laat niets na.
Ik heb nergens mijn sporen staan.
Doe trouw wat er van me wordt verwacht.
Gedraag me niet verdacht.
Ga slaafs op in de regels van de maatschappij.
De grijze massa, daar hoor ik bij.
Maar toch zou ik zo graag iemand willen zijn.
Iets betekenen, gerespecteerd,
nagedacht of gewaardeerd.
Een beetje invloed hebben op onze maatschappij.
Het schip wat uit koers brengen
Het eens lekker laten waaien
De frisse wind er doorheen.
Maar dat durf ik niet.
Ik ga voor veilig vast.
Ben niet iemand die verrast,
door het roer eens om te draaien.
Ik ga veilig aan de kant,
kijkend hoe ons Nederland,
mijn zuurverdiende centjes spendeert,
aan de meest belachelijke zaken.
Stel dit vooral niet aan de kaken.
Want dan hoor je er niet bij.
Val je buiten de boot en verdrinkt.
Of ze trekken je helemaal leeg en je zinkt.
Dus sta ik maar wat in de rij,
in de file van volgzame schapen,
te wachten tot ik mijn laatste cent,
weer terug de staatskas in zend.
Ondertussen gefrustreerd
en zwaar geïrriteerd,
van hetzelfde gezeik dat een ieder heeft.
Stop met zeuren, doe dan wat!
Stop met trouw zijn aan die wetten.
Met z’n allen staan we sterk.
Maar niet vandaag, ik moet naar mijn werk.

Levens gedicht door: CN Kooijman

Tweeten