Gedichten

Oud schip

Jij bent in 1905 geklonken
en gaan varen na de doop
Tot op heden niet gezonken
je kreeg de naam ‘de hoop’.

Gewerkt voor velen jaren
met matroos en kapitein
Zoveel rivieren door gevaren
zoals de IJssel en de Rijn.

Je hebt genoeg gedragen
dus rust nu maar wat uit
Lekker luieren in de haven
met je inmiddels dunne huid.

Ik zal je af en toe besmeren
met een verfje en wat teer
Zodat jij je beter kan verweren
tegen het soms zo gure weer.

Ik zal je schuren en poetsen
hiervan krijg jij nooit genoeg
Omdat je een hekel hebt aan roesten
vooral bij de randjes van jouw roef.

Je bent hier en daar wat kaal
waardoor je soms wat kraakt
Je bent een schip met een verhaal
en dat is precies wat jou bijzonder maakt.

© Marian van Zwienen. 2015

Levens gedicht door: Marian van Zwienen

Tweeten