Gedichten

Regen

En hij wilde haar wel zoenen,
maar benauwdheid hield hem tegen.
En zij was wat verlegen,
wilde graag haar warmte geven.
Toch scheiden zich hun wegen.

Jammer, zo jammer.

En de zomer gaf zijn warmte,
daar kon hij niet goed tegen.
Want grote wolken stuifmeel,
benauwden hem het leven.
Want hij wilde haar graag zoenen,
toch scheiden zich hun wegen.

Jammer, zo jammer.

Maar de winter kwam met regen,
toen kruisten zich hun wegen
Want hij wilde haar graag zoenen,
en niets hield hem meer tegen.
Zij kon haar warmte geven.
Was niet meer zo verlegen.

Fijn, zo fijn.

Want hij wilde haar graag zoenen,
die regen was een zegen....
en niets hield hen meer tegen.....
Zoooo........

Antje.