Gedichten

Van stof tot ezel

De big bang een enorme knal,
gonst nog steeds door het heelal.
Ongeremd steeds verder van de oorsprong:
het moment waar alles begon.

In essentie anorganisch, geen leven bij betrokken.
Na fusie kwam stabiliteit; evolutie was een feit.
Voorwaarden voor organismen na verloop van tijd.
De reis naar ons bestaan vanaf daar vertrokken

Samenhorigheid, verdraagzaamheid uit noodzaak ontstaan,
door weldaad en overvloed steeds verder van ons gegaan.
Rassen en geloven streven naar eigen waarheid en macht,
dat is niet iets wat evolutie heeft voortgebracht.

Angst, egocentrisme, haat: het is mijn land mijn staat.
Wij zijn beter; pas je aan of oprotten naar je eigen land.
Holocaust zo snel vergeten in wat voor wereld zijn we beland.
Vreemd op vakantie loopt alles door elkaar bijna hand in hand.

De big bang een enorme knal het begin van het bestaan.
Onze prachtige planeet geëvolueerd uit stof en Methaan
De wereld is van een ieder; anders is het nooit geweest.
Een grens ligt niet op het land maar in uw geest.

© PIHE

Levens gedicht door: PIHE

Tweeten