Gedichten

Visioen na teleurstelling

Een jongen ontvliedt
het vervelende thuiszitten
fietst door wijde polders

hoge haver wenkt blijmoedig:
"kom naar de kleine stad
waar veel meisjes wonen
jou slechts van school bekend."

de einder trilt gespannen
glimt telkens _ wordt dof
bij verhoopte ontmoeting

vestingwallen doemen op
wellicht schuilt daarbinnen
diep slapende liefde

het stadje toont voldaan
zijn uitgestorven stegen
oude verstilde welvaart

boven de loom zoekende fietser
zweeft een grote peuter
draagt een zware wollen muts
afwerend als een strijdhelm
rode sokjes
die de lucht gebieden
verslagen gedachten lokken

dat hemelkind zwaait
met zwaard en smidshamer
smeedt werkelijk gebeuren
verwoest of beeldt ijle plannen.

Levens gedicht door: Han Messie

Tweeten