Gedichten

Bankliefde

Ik herinner me nog heel goed
Onze eerste ontmoeting: samen
Zaten we op een bankje in de grote
Wandeltuin terwijl sneeuw bleef vallen.

Jij en ik waren zo verlegen dat we
Elkaar niet durfden aankijken, angst
Tot spreken een onverwachte taal van
Het lichaam bracht ons dichter bij elkaar.

Traag vloog de tijd voorbij: deelden
Ons hart met elkaar, vertelden de zoete
Herinneringen van weleer, dromen die wij
Willen realiseren, gevoel van niet alleen zijn.

Onlangs teruggekeerd naar de plaats
Namen in een hart op het zitvlak gekerfd
Deel leuning en poten zijn vastgeketend met
Eigen fietsslot; tekens van onze eeuwige liefde.

Liefdes gedicht door: Catherine B.

Tweeten