Gedichten

Bevlogen

Haar gif baant een koers naar mijn kloppende hart
door de explosieve stuwing is er geen weg terug
ze galmt als een surround-systeem door mijn geest.
Haar wonder van de nacht sluiert door duisterheid
overheerst met ondeugende sprankelende woorden
wat zij als een toonladder voor de dageraad voorleest.

Klokslag middernacht omhelst door verheven klanken
bevlogen om haar opzwepende beleving te ervaren
fluistert zij vanuit het universum haar getekend beeld.
Iedere spreuk plotseling gedragen door haar idealisme
het is een onaangekondigd drift tijdens het mijmeren
waar ze door mijn aura het zuurstof door poriën verdeeld.


© Alexander

Liefdes gedicht door: Alexander

Tweeten