Gedichten

Herfstblad

Op een doodgewone herfstdag in
oktober kwam ik jou tegen: geheel
alleen, eenzaam liggend op een plein
omgeven door bomen en lelijke panden.

Je voetstappen al half verdronken
door de traandruppels van de hemel
Wat er dan nog overblijft, een kleurloos
lichaam, die op zoek is naar laatste adem.

Je hebt grillige vormen aangenomen
die me doen denken aan pijn en verdriet
Wazig beeld, onscherpe letters kleven op je
blad, gekerfd voor een toevallige voorbijganger.

Niemand heeft jouw vraag beantwoord
tot vandaag: zal je rapen, verlossen van de
grijze straatstenen om jou heen, neem je mee
Het begin van een nieuwe liefde: jij en ik; samen.

Liefdes gedicht door: Catherine B.

Tweeten