Gedichten

Ik wist niet, dat leven zo mooi kon zijn

Zodra ik je zie smelt mijn ademritme samen met dat van jou.
Als een heldere ster die pal voor mij schijnt, draagt ieder door jou gesproken
woord mij langzaam naar een nieuw levensdoel.
Mijn toekomst wordt bepaald.
-
Ik verlies mijzelf en kniel in gedachten neer.
Waarna ik zachtjes prevel, dank u heer, ook ik heb ware liefde gevonden.
-
Een nieuw levensritme tilt mij op naar een nieuw begin.
Nu pas hoor ik de violen spelen, een waar orkest ontwaakt.
Een nieuw sonnet wordt geschreven op het ritme van ons gezamenlijke hart.
-
Ik hoor hemelse orkestmuziek waarop ik dans als een volleerde ballerina
die eindelijk met een brede grijns naar het leven lacht
en die gedragen wordt door liefde.
-
Ik wist niet, dat leven zo mooi kon zijn.
---
® Ingrid van der Weegen.

Liefdes gedicht door: Ingrid van der Weegen

Tweeten