Gedichten

Loes

Ik zie haar daar weer lopen
in het bos dat ik lief heb
Haar felgekleurde jas
vliegt door de wind weer helemaal open
En het blad dat legt een deken
Zodat ze veilig weer zal zweven

De herten fluisteren
De vogels zijn even een schaduw in de lucht
Geesten zullen niet meer duisteren
Voor haar liefde op de vlucht
De wind blaast
verliefde woorden
Die alleen zij zal horen

Op de heide staat ze stil
Voelen is wat zij wil
Haar dansende haren
raken bij mij gevoelige snaren
Breekbare ogen kijken naar de kant
Met mijn gedachten in haar hand

De bomen knisperen
Haar gevoelens koesteren
herinneringen
Haar ware kleuren zijn hier verscholen
In het zand zie ik al haar dromen
Waarop alleen ik mag lopen

Ik zie haar daar weer lopen
in het bos met haar jas half open
Stiekem loop ik mee

Zodat ik haar jas weer dicht mag knopen