Gedichten

Snaarvibraties

ik heb mezelf verloren
in de snaarvibraties
van de viool

ging mee op ontdekking
in eerst kleine loopjes
pas later met twee

we dolden naar buiten
rolden steeds verder
in ons eigen geluid

hebben niet omgekeken
op echo’s gewacht ter
bevestiging van onze lach

in loslaten wisten wij
de hoogste tonen te halen
net voorbij totaal vrij

daar kwam de begeestering
in het fenomenaal muzikale
samensmelten van jou en mij


wil melker

Liefdes gedicht door: wil melker

Tweeten