Gedichten

't Kampvuur fonkelde

Niemand wist nog
Wat de nacht ons brengen zou,
Ze was nog jong

In de flessen zat stemming,
Ik zat naast jou,
Wat zou ’t brengen?

De stemming zat erin,
Koppels vormden stilaan
En verdwenen in de nacht

Waar ik op hoopte gebeurde,
Alleen met jou,
Wij samen, ’t duister handelen

We kropen tegen elkander
En praatten onze gedachten vol,
Dit mocht eeuwig duren

We kusten en streelden
en ’t vuurtje fonkelde
waarlijk voor eeuwig met ons.

Liefdes gedicht door: Bas Scheffer

Tweeten