Gedichten

Verloren liefde

Duistere stilte valt om me heen, ik voel de koude die je
uitstraal de mijn lichaamswarmte afnemen. Je bent ijskoud. De woorden die je
zegt vloeien uit je mond alsof er duizend regen druppels uit de lucht vallen. Ze
raken me heel snel en missen hun doel niet. De poort die eens open was sluit zich nu
voorgoed van de buitenwereld af. Wat ik ook doe het slot blijft gesloten en het
valt niet te forceren ,er heerst alleen nog een gevoel van eenzaamheid en
leegte . De pijn laat scheuren achter in de weg en kunnen moeilijk hersteld
worden. Een leven zonder die ene zin ‘ik
hou van jou’ vriendschappelijk of in de vorm van liefde laat me de eenzaamheid
van het leve voelen.

Liefdes gedicht door: Tine

Tweeten