Gedichten

Virtuele bril

Ik kuste jouw gezicht
na het ontwaken met een natte hand
mijn ogen straalde geluk
mijn haren nog wild door de wind aan het strand.
Jouw ogen straalde
die euforie kan ik koesteren voor jaren
een virtuele bril heb ik niet nodig
om een dergelijke realistische droom te ervaren.

Ik kuste jouw gezicht
voordat de schittering van de dag werd ingezet
mijn gedachten stond op
dat beeld verdween maar het gevoel werd intens.
Een hartstochtelijk etmaal
door een welzijn dat jij mij voor de dageraad gaf
een realiteit te mooi om waar te zijn
die virtuele bril zet ik de komende nacht niet af.

Liefdes gedicht door: Alexander

Tweeten