Gedichten

Een nieuwe herfst

Onder de sluier van de mist valt een
doodse stilte onder de grote parkbomen
Neem afscheid van bladkleur als teken van
eenzaam en vermoeid onder deze bleke hemel.

We zien droge maanden graag tegemoet
maar zullen ook heengaan in het loom hartje
Wandel mee over de rust uitstralende bospaden
en adem de bittere geur van het gras en onkruid in.

In deze grote stilte van mysterieuze natuur
zal voor ons een nieuwe tijd aanbreken die zich
nestelt tussen het groei en bloei langs de waterkant
Het licht doorkruist de weg, onderweg naar het donker.

Lege verlaten bloemperken beginnen te leven
en drijven in de zee van melancholie en sentiment
Het laatste snufje zomerzand met de najaarswind mee
totdat de eerste sporen van een herfst op mijn huid kleeft.

Natuur gedicht door: Catherine B.

Tweeten