Gedichten

Geduld

De blauwe regen zat zich
heel lang te bedenken,
of hij ons wel zijn blauwe pracht
zou schenken.

Hij gaf maar eerst zijn blad,
terwijl aan de overkant
een andere boom
al vol met bloesem zat.

Maar nu zijn ze toch gekomen.
Hoe kon ik twijfelen,
of hij het wel zou doen.
Zo mooi om naar te kijken,
dat paarsig blauw
tussen het weelderige groen.

Voor de mezen zal het
allemaal niet hinderen.
Ze gebruiken hem als tussenstop,
voor het voederen van
hun pasgeboren kinderen.

Antje.

Natuur gedicht door: Antje.

Tweeten