Gedichten

Lentegeluiden

Het levend landschap spreekt tot de verbeelding
Omringd door de stilte, geen doodse stilte, maar eerder
een aangenaam, ongerept stil zijn dat je niet vaak meer ervaart
Alle menselijke geluiden zijn weggefilterd, alleen de natuur blijft over.

Ervaar de stilte in het oorverdovende geritsel van
voetstappen in het verdroogd gras: het zijn pas geboren
insecten, druk op zoek naar wat stuifmeel en nectar terwijl geuren
van trotse houten stammen mij verder laat genieten van deze betovering.

Schaduwen van blauwe hemel afgedrukt op een klein
stukje doorzichtig wandelweg of op het dunbevolkte weiland
met grazende runderen, die me ruimte en tijd geven om te bezinnen
Een verliefde stem van vlinders en vogels, jeugdige onschuld fladdert rond.

Dan hoor je in de verte een binnenvaarder die als spelend
kind met al dan niet volgeladen vracht over het water voorbij glijdt
Bij elke doorkomst voel ik allerhande golven door het lichaam heengaan
Hier pluk je in volle rust enig zuigende lentegeluiden,puur en intens op één lijn.

© Catherine Boone - 2015

Natuur gedicht door: Catherine B.

Tweeten