Gedichten

Schemering

Kleine witte wolkjes
drijven langs de hemelboog.
De ondergaande zon kleurt ze
hier en daar wat roze
tegen het zachte blauw.

Het wordt avond.
De zon zakt achter de huizen
aan de overkant.
Nog even, en de schemer
verdeelt zich over bos en land.

De merel zingt nog
zijn jubelend lied.
Zwart tekent hij zich af
in het schaarser wordend licht.

De mens, tot rust gekomen
luistert stil.
Overdenkt nog eens de dag.
Wachtend op de nacht en
wat de morgen brengen mag.

Antje.

Natuur gedicht door: Antje.

Tweeten