Gedichten

Zakkende zon

Tijdens vooravond komt een zon naar beneden
tot zij zich schuil zal houden achter het fijn struikgewas
De laatste warmtestralen verdampen in het luchtledige terwijl
het puur licht zich van haar inspirerende en opvallende kant laat zien.

Rood en oranje, met zo’n mooie gouden gloed, of een
prachtige paarsblauwe hemel met een oranje randje rondom
haar, kriskras door elkaar getrokken witte strepen van gevleugelde
en voorbijtrekkende vogels zorgen voor echt en waar openluchtspektakel.

Zoals de dagen voorbijgaan, steeds levert het bijzondere
en unieke gezichten op: aan zee of ergens verderop in het land
Een onvoorstelbaar gevarieerd kleurenpalet in de open hemel waar zij
nog even blijft hangen in het geheugen van flora en fauna tot zelfs een mens.

Tijd tikt door, zij wordt verpakt in ander jasje, een natuurlijke
schaduw zal haar toedekken met een verdonkeringsfolie zwartgrijs
omringd door een lang satijn gewaad van maneschijn en sterrenbeelden
Een intense beleving waarbij ik hoopvol wacht op haar terugkeer, telkens weer.

© Catherine Boone - 2015

Natuur gedicht door: Catherine B.

Tweeten