Gedichten

Het leven een mysterie

In de verte een wit gewaad, blote voeten
In het zand.
Vertederend en kwetsbaar zoals zij daar staat.
En kijkt naar de horizon.

Haar blik onverdroten gericht op die einder.
Haar ogen dwalen af over de woeste golven.
Wellicht een nieuw begin daarginds.

Zij raakt gebiologeerd door al het water en
Ziet al het leven daarin...

Wie weet wordt zij ooit nog eens een
Zeemeermin.
Alles is voor haar een mysterie voor nu en
Voor later.

Overige gedicht door: martin valk

Tweeten