Gedichten

Onverwacht afloop

Een donkere nacht en ik kan niet slapen
Je bent weg en toch ben je bij me en het enige wat ik doe is gapen

Je zit in mijn hoofd en houd me wakker
Jouw gezicht staat in mijn geheugen gegrift
Alsof het vast is gezet met een onuitwisbare stift
Ik ga naar beneden en pak een glas water

Maar niet meteen ging je uit mijn hoofd, pas later
Toen ik ging zitten en niet meer wou liggen kreeg ik slaap

Dus ik gaap
En stond op en liep naar mijn kamer
Waar ik wegzonk en de volgende ochtend wakker werd door een flinke kater

Overige gedicht door: Johannes Machiel

Tweeten