- Afscheids gedichten
- Dieren gedichten
- Haiku gedichten
- Liefdesverdriet gedichten
- Werk gedichten
- Actualiteits gedichten
- Beterschaps gedichten
- Christelijke gedichten
- Engelse gedichten
- Geboorte gedichten
- Huwelijks gedichten
- Kinder gedichten
- Levens gedichten
- Liefdes gedichten
- Moederdag gedichten
- Natuur gedichten
- Overige gedichten
- Overlijdens gedichten
- Paas gedichten
- School gedichten
- Sport gedichten
- Spreuken gedichten
- Verdriet gedichten
- Verjaardags gedichten
- Vriendschaps gedichten
- Vrolijke gedichten
- Ziekte gedichten
- Bekijk alle categorieën
Voor Altijd Alleen
De hoop heb ik opgegeven,
het gevecht is verloren.
Mijn lichaam verzaait met pijn en verdriet,
maar snappen dat doen anderen niet.
Mijn gedachten zijn geblokkeerd,
in mij is alles zwart.
Ik weet dat het nooit meer zal zijn als tevoren,
ik heb voor de zoveelste keer verloren.
Ik beweeg en ik adem,
maar leven doe ik niet.
Ik zit in een diep gat
en heb geen enkel stabiel pad.
Maar ergens in het duister,
zal toch een lichtpunt moeten zijn.
Ooit zal mijn geluk komen,
en zal het leven me voor al het verdriet belonen
Totale waardering: 7 (6 stemmen)
Heb jij genoten van het Voor Altijd Alleen gedicht? Help ons mee!
Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!
Reacties op gedicht 'Voor Altijd Alleen'
Reactie plaatsen
Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!
Meer van De onbekende dichter | |
› Nog een kus | |
› De liefste mama | |
› Mijn liefste | |
› Dementie | |
› Zo komen al mijn dromen uit | |
› Mamma | |
› Vriendschap Liefde | |
› De dakloze | |
› Vergeet mij maar | |
› Een verlangen |
Gerelateerde gedichten | |
› Café des 4 vents | |
› Nomadenleven | |
› Nostalgisch | |
› Tedere woorden | |
› Laatste bloemblaadje | |
› Eerste zoen | |
› Levenslicht | |
› Verdwenen schaduw | |
› Bij het krieken van de dag | |
› Morgenster |