Gedichten

Waar zijn we naar onderweg

De wereld is van iedereen
Dat is toch zeker logisch
Toch valt de wereld uiteen
Dat komt door discriminatie, precies

Kijk je om je heen,
Sta je midden in je leven.
Kom toch met zijn allen bijeen
Probeer de anderen wat liefde te geven.

Je bent het blanke gewend
Het postuur en kleding
Wat anders is vind je een overtreding
Dit is echt het toppunt

Het donkere vind je ongewoon
Je staart naar de andere culturen
Maar je kijken lijkt op gluren
Een oordeel heb je al klaar

Waarom kijken wij toch niet dieper
Ieders postuur telt.
Ieder is in zijn eigen leven een ster.
Je kan toch niet alleen maar denken aan geld

Achteraf heb je toch spijt
In plaats hiervan zouden we over kennis kunnen bezitten
Schrik niet.
Voor altijd is ?vreemd? naast je komen zitten

Overige gedicht door: De onbekende dichter

Tweeten