Gedichten

Door de hemelpoort

De kaars is op gebrand
jouw lichtje schijnt niet meer
ik pak nog even jouw hand
en geef je nog een kus, de allerlaatste keer.

Nog even samen, maar toch alleen
er is zoveel vrede op jouw gezicht
waar ben je nu toch heen?
zag jij echt het licht.

Ik niet, in mij is alles duister
verdoofd nog door 't verdriet
mijn tranen stromen en ik fluister:
'Ik hou van jou',of hoor je me niet?

Zonder jou veer is nu nog te moeilijk voor mij
nog even bij je zijn, je even aanraken
straks komt de werkelijkheid en is dit voorbij
maar onze liefde zal ooit het licht in mij
weer wakker maken!

Overlijdens gedicht door: Corine

Tweeten