Gedichten

Laatste bloemblaadje

Iedere ochtend waait de
wind langs velden en water
Streelt geheel onschuldig ook
de rode haren van een geliefde.

Een nieuwe dag begint met
een grijze hemel en motregen
Als verwelkte bloem ziet ze haar
bloemblaadjes één voor één vallen.

In iedere traan van verdriet
schuilt pijn, de wangen gloeien
als rode zon, kijkt even naar jou
een bittere glimlach op het gezicht.

Vredig, zacht slaapt ze in het
bed van verminkt zand waar ze
door wit laken wordt opgevangen
Het laatste bloemblaadje is gevallen.

Overlijdens gedicht door: Catherine B.

Tweeten