Gedichten

Voorbij

Je wangen bleek.
Je ogen dof.
“'t Is op,” dat zei je.
“'t Is op,”... Ja, dat is wat je zei.

Wij geloofden jou toen niet,
je was er alle dagen.
Bij de koffie, op het rijtje,
met een grapje, of een plagerijtje.

Je mopperde toen nog.
Die auto van je zoon,
kostte jou weer hopen geld,
en jij had dat weer neergeteld.

Wij wisten het wel beter.
We konden het wel horen in je stem.
Hij was toch jouw jongste,
Je hield heel veel van hem.

Ja, je was blij.
Dat had je goed geregeld.
En intussen werkte hij ook weer,
over hem had je geen zorgen meer.

Maar het was werkelijk op.
't Was waar wat je ons zei.
Je leefde nog slechts enkele dagen.
Toen was het over...

over en voorbij.