- Afscheids gedichten
- Dieren gedichten
- Haiku gedichten
- Liefdesverdriet gedichten
- Werk gedichten
- Actualiteits gedichten
- Beterschaps gedichten
- Christelijke gedichten
- Engelse gedichten
- Geboorte gedichten
- Huwelijks gedichten
- Kinder gedichten
- Levens gedichten
- Liefdes gedichten
- Moederdag gedichten
- Natuur gedichten
- Overige gedichten
- Overlijdens gedichten
- Paas gedichten
- School gedichten
- Sport gedichten
- Spreuken gedichten
- Verdriet gedichten
- Verjaardags gedichten
- Vriendschaps gedichten
- Vrolijke gedichten
- Ziekte gedichten
- Bekijk alle categorieën
Dan zal ik leven
Het zal in alle vroegte zijn als toen.
De steen is weggerold. Ik ben uit de grond opgestaan.
Mijn ogen kunnen het licht verdragen.
Ik loop en struikel niet. Ik spreek en versta mijzelf.
Mensen komen mij tegemoet. Wij zijn in bekenden veranderd.
De ochtendmist trekt op. Ik dacht een dorre vlakte te zien.
Volle schoven zie ik, lange halmen, aren, waarin de korrel zwelt.
Bomen omranden het bouwland.
Heuvels golven de verte in, bergopwaarts, en worden wolken.
Daarachter, kristal geworden, verblindend,
de zee, die haar doden teruggaf.
Huub Oosterhuis
Totale waardering: 7 (2 stemmen)
Heb jij genoten van het Dan zal ik leven gedicht? Help ons mee!
Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!
Reacties op gedicht 'Dan zal ik leven'
Reactie plaatsen
Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!
Meer van Declercq Jens | |
› Contact | |
› Dag moeder | |
› Ik had een groot cadeau | |
› Nog maar pas | |
› 1 keer | |
› December | |
› Ieder jaar | |
› Ik mis je | |
› Samen leven | |
› Mijn dochterje |
Gerelateerde gedichten | |
› Café des 4 vents | |
› Nomadenleven | |
› Nostalgisch | |
› Tedere woorden | |
› Laatste bloemblaadje | |
› Eerste zoen | |
› Levenslicht | |
› Verdwenen schaduw | |
› Bij het krieken van de dag | |
› Morgenster |