Angst

Afdrukken

Nooit heb ik gedacht
aan de dood,
zo ver en zo onwezenlijk.
Maar nu het einde
haast geweven is
aan de tijd die ging
en ik hier sta
met lege handen,
met grijzend haar
en zonder het beminnen
van toen het jeugdig zong
in eindeloze weiden.
Leg ik mij neer
en kan alleen nog teder zijn,
en al de liefdes die vergingen
in de schaduw van mijn hart beleven.

En weten dat het avond wordt.
En trachten niet te beven.

Verdriet gedicht door: Pierre Van Laeken
Informatie

Dit gedicht is 3.725 keer bekeken.

Waardering

Totale waardering: 9 (4 stemmen)

Bekijk ook eens
gedichten over nooit
gedichten over dood
gedichten over handen
gedichten over jeugdig
gedichten over beven

Heb jij genoten van het Angst gedicht? Help ons mee!

Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!

Reacties op gedicht 'Angst'

MeldenDeze reactie is niet passelijk Op 26-12-2020 schreef Antje.:
De dood is niet zo erg, als de angst voor het lijden.

MeldenDeze reactie is niet passelijk Op 02-07-2016 schreef Han Messie:
Jouw gevoelens zullen ooit angstig zijn geweest. Een wijze aanvaarding en berusting klinken uit de slotregels van jouw gedicht en geven wijs-gelovige gedachten.


Groeten van Han

MeldenDeze reactie is niet passelijk Op 02-07-2016 schreef Antje.:
Toch klinkt er geen angst uit jouw woorden, Pierre.

Gr. Antje.

MeldenDeze reactie is niet passelijk Op 01-02-2014 schreef Alex Boelens:
Goed gedicht Pierre. Bedankt voor die woorden en fijn dat ik hem mocht lezen.

Reactie plaatsen

Uw naam: Uw reactie: Ik ga akkoord met de voorwaarden

Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!