Gedichten

Het pad van den dronken Duvel

De laatste druppel van het glas verteerd.
De ware vrouw die hij begeerd.
Een helse slag breekt de tafel!
Het geluid van vele scherven en
resten die de grond verder verderven.
De angstige stilte die overheerst!
Geslagen kreng, elke vuist voor het meest!
De laatste slag een vermorzelde deur.
Ooh.., zo zalig die alcoholische geur.
Strompelend, verloren met wazig zicht.
Over het dronken pad dat nergens eindigt.
Hij als verrimpelt stuk vlees zal vlug sterven!
Geen angst, er valt niets van te erven.
Weer klaar voor het volgend glas,
deze gevuld met scherven en brandend as.
Door vele vuisten in zijn strot geslagen!
Er is niemand die het zal beklagen.
Gesmeten, verloren met bloederig zicht.
Over het dronken pad dat nergens eindigt!

Verdriet gedicht door: End

Tweeten