Gedichten

Pa, waarom

Is er iemand die om mij geeft?
Die er altijd voor me zal zijn
en me een keertje niet achterlaat?
Ik weet niet of er zo iemand wel bestaat.

Al die gevoelens die ik niet los kan laten.
Al die problemen, ze houden MIJ in de gaten.

Ik zou willen dat er 1 iemand bestond,
die me begrijpt.
1 Iemand, die met me wilt praten.

Zoveel tranen en ik stel me aan.
Luister naar me,
voor je op hol gaat slaan.

Ik heb niemand nodig,
maak ik mezelf wijs.
Diep van binnen,
gekrijs.

ik schreeuw om aandacht,
en niemand die het merkt.

Ik mis mijn mama,
ik mis mijn papa.
Ik mis mensen om me heen.
Iedereen heeft wel iemand, ik heb er geen.

Ik stel me misschien aan,
ik huil misschien om niets.
Zo is hoe de mensheid het ziet.

Maar kijk eens diep in mijn ogen.
De ellende,
het zit erin gedogen.

Nu pas besef ik
hoeveel ik je mis.
Papa kom bij me terug.
Alles is fout gelopen.
Blijf in de toekomst hopen.

Is die er wel?
Duizenden vragen
en gewoon geen antwoord.

Vroeger gingen we samen voetballen,
zo hard mogelijk het doel in knallen
en met een doelpunt in je armen vallen.

Moet ik ermee leren leven?
Al jaren heb ik mijn gevoel op papier beschreven,
en nog niet klaar.

waarom verlaat je je kinderen?
waarom verlaat je mij
voor haar ?

Verdriet gedicht door: angela

Tweeten