Zo kan ik niet meer leven

Afdrukken

Ik voel me zo alleen,
nooit eens een arm om me heen.
Al heb ik nog zo een verdriet,
en iemand van wie je veel houd ziet het niet.

Omdat hij niks meer om je geeft,
niet meer van je houd.
Je loopt al jaren aan elkaar,voorbij.
Waarom moet het leven toch zo hard zijn.

Als ik mijn ogen open doe,
gaat het al niet goed.
Alleen de gedachten al,
hoe ik het staks weer brengen moet.
Ik ben verbittert,het doet zo een pijn.

Ik weet het niet meer,
ben uitgeblust,en verlang als het zo verder moet gaan
en niet beter wordt,
naar eeuwige rust.

Want zo kan ik niet meer leven,lopend langs elkaar.
Daar heb ik niet voor gekozen ,
dan gaat hij maar.

Verdriet gedicht door: De onbekende dichter
Informatie

Dit gedicht is 2.760 keer bekeken.

Waardering

Totale waardering: 6 (5 stemmen)

Bekijk ook eens
gedichten over uitgeblust
gedichten over geen liefde meer
gedichten over langs elkaar heen leven

Heb jij genoten van het Zo kan ik niet meer leven gedicht? Help ons mee!

Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!

Reacties op gedicht 'Zo kan ik niet meer leven'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen

Uw naam: Uw reactie: Ik ga akkoord met de voorwaarden

Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!

Gerelateerde gedichten  
Herinnering
Gelaten
Zo kan ik niet meer leven