Gedichten

Vaarwel, klein vogeltje

Je gekwetter zorgt voor gelach en plezier.
Ben ik bij je dan vrij zeker is er vertier.
Lang kwam ik graag naar jou luisteren.
Echter, mijn gehoor begint te verduisteren.

Diep zwarte of donkerrode veren.
Mooi genoeg dat ik mijn ogen niet kon keren.
Lang kwam ik jou graag aanschouwen.
Echter, mijn zicht kan ik niet meer vertrouwen.

"Een oor offerde je altijd.
Dit gaf een onvoorwaardelijk gevoel van veiligheid.
Lang kwam ik graag met jou praten.
Echter, mijn woorden voelen zich verlaten.

Iedere keer mijzelf moeten uitnodigen daarentegen,
heeft mij het gevoel gegeven van ongelegen.
Lang kwam ik graag gewoon langs om bij jou zijn.
Echter... niets, ik vind bij jou zijn nog steeds fijn.

Je moet begrijpen dat ik altijd naar jou moet lopen.
Een gevoel van enkele richting heeft mij beslopen.
Lange tijd heb ik gezegd dat je hiervoor moest waken.
Ook heb ik het vaak duidelijk proberen te maken.

Klein vogeltje; ik ben op en ik ben geleegd.
Mijn laatste energie is weggeveegd.
Meestal ben ik degene die richting jou fluit.
Anders komt er bij jou zelden geluid uit.
Zelden tot nooit strijk je bij mij neer.
Ik ben op, ik ben geleegd, en ik kan het niet meer."

Datgene waar ik je voor waarschuwde is weer bovengedreven.
Nu heb ik de moed opgegeven.
Je bent onwijs leuk, dus ik kan je niet in kwaad daglicht schetsen!
Maar je hebt mij evenzogoed weten te kwetsen.

Niet door wat je doet en hoe je bent, dat zou immers niet kunnen!
Maar interesse en energie, nog steeds kun je dat niet gunnen.

Dus ik ga nu andere richtingen op wandelen en fluiten.
Er zijn andere dieren in het bos die wel gelijkwaardigheid uiten.
Deze zijn zelden half zo mooi, of geven niet altijd evenveel vermaak.
Maar ik weet, als ik in hun bos wandel, ik wel een deel van hun leven uitmaak.

Begrijp niet verkeerd, je bent altijd welkom om langs te vliegen!
Maar dat weet je al langer, ik hoef mijn hoop niet te bedriegen.
Mijn aanwezigheid in jouw bos schijn je nauwelijks te merken.
Daarom ga ik dat verder inperken.

We zullen elkander uiteraard gelukkig nog wel tegenkomen.
Kruisende paden zijn immers niet te voorkomen.
Je weet hoe ik over je denk, dat zal nooit vergaan.
Altijd zal ik hier zijn als steun en klaar voor je staan.

© KenVickanij. 2014

Vriendschaps gedicht door: KenVickanij

Tweeten