Gedichten

Vrijheid/blijheid

De zon schijnt als de maan verdwijnt,
de sterren verbleken aan de hemel.
Alles is strak hemeltje blauw,
maar er is geen licht in de relatie,
tussen mij en jou.

Alles is even somber en grauw,
mij rest enkel nog het hopen
op een glimlach van jou.
Om de kou te verdrijven,
die in mijn hart en botten is geslopen.

Dankbaar voor de lange fijne jaren,
laat ik je gaan zonder verdere vragen.
De pijn van het verlaten zal eens wel overgaan,
de herinneringen zullen langzaam vervagen
en dan pas zal ik er alleen voor staan.

Als houden van er niet meer is,
ook al is het maar van één kant.
Dan is er iets volkomen mis,
Jouw vrijheid is een cadeau van mij aan jou
gewoon omdat ik nog steeds van je houd

Mijn cadeau aan jou,
is de vrijheid die ik je schenk.
Maar je kunt mij niet verbieden,
dat ik nog heel lang aan je denk.

Ik hoop echt dat je zult slagen,
in wat je denkt te krijgen, bij die ander.
Maar bedenk wat je achter laat
En hopelijk passen jullie bij elkander.

De vrijheid die ik jou dus schenk,
brengt geen lichtjes in jouw ogen.
En weet je wat ik eigenlijk denk
je hebt mij te lang en te graag gemogen.
Mijn aller grootste kwaad,
is de indruk die ik bij jou achterlaat.

Daarom kun jij niet echt vrolijk zijn
en doet het afscheid dubbel pijn.
Je zegt dat jouw nieuwe vriend,
een dergelijke erfenis niet verdiend.
Dan doe ik de deur achter jou dicht,
de zon schijnt helder in de gang,

Maar ik zie alleen somberheid
en dat maakt mij toch wel bang.
Langzaam begint tot mij door te dringen
dat er andere tijden zullen aanbreken.
Dat is nu eenmaal de natuur,

© Simon 2015

Vriendschaps gedicht door: Simon

Tweeten