Gedichten

Doen!

Ik steek ze dikwijls uit de mouwen.
En zit er vaak mee in mijn haar.
Want als mij iets niet lukt,
wrijf ik ze wringend in elkaar.

Ach ja, ze vinden steeds iets om te doen.
Maar vuil maak ik ze niet.
Ik gebruik ze om te strelen,
en poets ermee mijn schoen.

Ik moet ze vaak in eigen boezem steken,
en daar draaien ze zich ook niet voor om.
Ook al gebeurt dat met een zucht....
het is beter er één vogel mee te vangen,
dan tien die nog vliegen in de lucht.

Ik strijk ermee over mijn hart,
maar steek ze nimmer in het vuur.
Eentje wil er altijd in de pap,
maar dat is van korte duur.

Er is nog veel meer over te zeggen,
en dat doe ik dus maar niet.
Ik schud ze wel een beetje zachter,
want anders blijf ik met lege handen achter.

Antje.

Vrolijke gedicht door: Antje.

Tweeten