Gedichten

Dolersverbeelding

Een zesjarige bosliefhebber
draaft tussen de oude eiken
van het wijde verlaten landgoed
gaat zitten
naast de wilde rododendronhof
doorweven met ruige wingerds
en manshoge braamstruiken
tuurt peinzend:

"achter die paarsroze bloemen
is wellicht een klein kasteel
door vlijmscherpe doorns beschermd
waarin een mooi meisje rust

de onheilspellende schaduwen
onder het zware dichte loof
vertolken de gedachten
van monsters en boze geesten
welke zich shuilhouden
binnen dit geheime woud
mij beloeren

snel naar mijn veilig huis!
De slapende jongedame wacht
wordt nooit gestoord _ blijft alleen
tot...

ik over jaren weer hier kom
als onverschrokken vechtmeester
met het wonderkapmes
dat elke draak of woekering slaat
nietige sprookjesscheuten snoeit
voor waarachtige liefdesbloei."

Vrolijke gedicht door: Han Messie

Tweeten