Gedichten

Ik schilderde een ventje

Ik schilderde een ventje,
zijn buikje bloot en rond.
Hij at een stuk meloen,
het sap liep uit zijn mond.

Zijn speen hing aan een touwtje,
tot op zijn blote buik.
twee handjes omvatten ferm het stukje fruit,
zijn lipjes alvast gretig vooruit.

Ik mengde toen de kleuren,
rood en geel sprongen er uit.
Het viel me nog niet mee,
vooral die kleuren van de huid,

En als je zo de kwast hanteert,
dan ga je voelen, wat het ventje voelt.
Je voelt het huidje zacht en glad,
zijn handjes kleverig en nat.

Het werkt dan heel vertederend,
als je de juiste toon dan vindt.
Je gaat er dan van houden,
gaat houden van dit kind.

Vrolijke gedicht door: Antje.

Tweeten