Gedichten

Slot Bommelstein

De torens van 't kasteel wijzen alle vier
spits omhoog, willen heer Bommel manen
samen met vriend Tom Poes de weg te banen
door strubbeling: leven als avonturier!

Beide helden bespeuren gevaar, alhier,
misschien elders, zijn dan vechtgrage hanen,
reizen vaak ver, bestrijden, zonder tanen,
boze tovenaar of brute boekanier.

Na koene daad roept de geliefde woning
hen terug, binnen muren, vertrouwd en hecht;
geborgen eetgenot: knusse beloning.

Bescheiden vertoont Joost de kasteelknecht
zijn keukenkunst, verdient echter kroning:
fonkelwijn bij geroosterd én koud gerecht.





Han Messie

Vrolijke gedicht door: Han Messie

Tweeten